Language & Books

Για πρώτη φορά στα ελληνική το πλήρες χειρόγραφο του «Για την αναπαραγωγή» του Λουί Αλτουσέρ

Η Εκκλησία του Δήμου ήταν το κυρίαρχο πολιτειακό όργανο της αθηναϊκής δημοκρατίας, καθώς σε αυτό λαμβάνονταν όλες οι αποφάσεις που αφορούσαν τα μείζονα ζητήματα

Στο βιβλίο του ο πρέσβης ε.τ. Βασίλης Κασκαρέλης αναφέρεται στο Σχέδιο Ανάν, την πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, στην οικονομική κρίση, στις αδυναμίες της ΕΕ, την περίοδο 2004-2013.

Ακολουθώντας τα βήματα του Πλάτωνος, του δασκάλου του, ο Αριστοτέλης προτάσσει την παιδεία ως τον πλέον σημαντικό παράγοντα για την ομαλή εξέλιξη ενός πολιτεύματος

Ένα πρόσφατο βιβλίο του Ζακ Ρανσιέρ επιστρέφει στο πώς διαμορφώνεται η αισθητική μας εμπειρία

H εγκαθίδρυση του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Αθήνα διαμόρφωσε μια νέα πολιτικοκοινωνική πραγματικότητα, η οποία, όπως ήταν επόμενο, καθρεφτίστηκε και στο γλωσσικό πεδίο

Ένα βιβλίο εξηγεί πώς η οικολογική κρίση περνά μέσα από το να αντιμετωπίζεται η φύση ως «δωρεάν δώρο» προς εκμετάλλευση

Στο σύγγραμμά του «Αθηναίων Πολιτεία» ο Αριστοτέλης, ύστερα από μια ιστορική αναδρομή, προβαίνει στη συστηματική παρουσίαση των κρατικών θεσμών της Αθήνας

Συζητάμε για τον ρατσισμό συχνά, όμως δεν συζητάμε αρκετά για την ίδια τη «λευκότητα» ως πρόβλημα. Με αυτό ακριβώς ασχολείται ο Λιλιάν Τυράμ σε ένα πρόσφατο πρόβλημα

Υπήρχαν δούλοι που υπέφεραν τα πάνδεινα, επειδή, κατά την κρίση των κυρίων τους, ήταν οι πλέον βάρβαροι και ως εκ τούτου δεν τους ταίριαζαν οικιακές ασχολίες ή άλλες σχετικά ήπιες μορφές εργασίας

Η φρόνηση είναι εκείνη που κατευθύνει και καθοδηγεί ακούραστα τις αρετές του χαρακτήρα, γι’ αυτό και είναι πρωταρχικής σημασίας για την ηθική του Αριστοτέλη

Οι δούλοι διακρίνονταν σε συγκεκριμένες κατηγορίες βάσει των καθηκόντων με τα οποία ήταν επιφορτισμένοι

Ένας συλλογικός τόμος για τη μετανάστευση απαντά στην παραφιλολογία περί «απειλής»

Ο σταγειρίτης φιλόσοφος υποστηρίζει στα «Ηθικά Νικομάχεια» ότι η ευδαιμονία του ανθρώπου δεν είναι μια κατάσταση, αλλά μια ενέργεια της ψυχής του σύμφωνη με την τέλεια αρετή

Οι όροι που χρησιμοποιούνταν ως επί το πλείστον εντός των ορίων του ελληνικού κόσμου προκειμένου να δηλωθεί ο τελών/η τελούσα σε κατάσταση δουλείας ήταν «δούλος/δούλη» και «οικέτης/οικέτις»

Κατά την αντίληψη του Αριστοτέλη, η καρδιά είναι πηγή φυσικής θερμότητας, χωρίς την οποία δε θα υπήρχε ζωή, ο δε καλούμενος θάνατος είναι η απώλεια της θερμότητας αυτής

Σπανιότατες είναι στον Όμηρο οι λέξεις «δούλη» (μόνο στο θηλυκό γένος) και «ανδράπους» (ανδράποδον, δούλος, σκλάβος), ενώ ο όρος «γυναίκες» συχνά δηλώνει τις δούλες, τις σκλάβες

Στα τρία βιβλία της πραγματείας «Περί ψυχής», που θεωρείται ένα είδος εισαγωγής στις φυσιογνωστικές εργασίες του Αριστοτέλη, δεσπόζουσα ιδέα είναι η σχέση σώματος και ψυχής

Η πολυμορφία όσον αφορά το καθεστώς της δουλείας στον αρχαίο ελληνικό κόσμο αντανακλάται στην ελληνική γλώσσα, η οποία διέθετε μια μεγάλη ποικιλία όρων που δήλωναν τον στερημένο ελευθεριών άνθρωπο

Κατά τον Αριστοτέλη, το «πρώτον κινούν ακίνητον» είναι η βασική αρχή της ζωής και πηγή της αιώνιας κίνησης του σύμπαντος